De kippen en wijzelf beginnen aardig aan elkaar te wennen en we durven het nog niet helemaal toe te geven maar het is stik gezellig met ze. We hebben ze bij Amivedi opgegeven als gevonden maar stiekem hopen we dat ze niet meer opgehaald worden. Ze maken het zichzelf lekker gemakkelijk en wentelen al lekker in het zand. Uh, droge klei hier dan. En ze hebben een heel bos waar ze ook lekker op zoek zijn naar lekkere hapjes/diverse insecten en andere kleine grondbewoners. Dat ziet er soms ook hylarisch uit want ze kunnen dus nog best hard rennen blijkt als ze achter iets aan gaan om te vangen.
Ze zijn het liefste dicht bij ons en proberen zodoende binnen te komen. Hier houden knuffels van Buck de wacht maar daar laten ze zich natuurlijk helemaal niet door afschrikken. Dus zitten we met de deur dicht waarbij ze nog steeds kenbaar maken dat ze naar binnen willen 😉 Een nachthok en een ren zijn in de maak maar ondertussen gaan ze op stok op de mast achter ons chalet, ziet er ook al zo grappig uit!
